Muzeum Biegasa zaprasza na wystawę wyjątkowego artysty, Jana Saudka, którego wszystkim zainteresowanym fotografią artystyczną nie trzeba przedstawiać. Wystawa tego wybitnego czeskiego fotografa jest gestem przyjaźni polsko-czeskiej, której Saudek wielokrotnie dawał wyraz, także w swoich publikacjach. Kuratorem wystawy jest Mirosław Lewandowski, wieloletni przyjaciel Artysty, prowadzący w Pradze jedyne atelier Saudka. Artysta pojawi się w Warszawie na wernisażu wystawy, aby spotkać się ze swoimi polskimi wielbicielami.

Jan Saudek (ur. 13 maja 1935 w Pradze) – artysta fotografik żydowskiego pochodzenia, którego młodość przypadka na czas II wojny światowej. Saudek, jego brat i ojciec przeżyli obóz koncentracyjny, jednak kilka innych osób z jego rodziny zginęło w obozie koncentracyjnym w Theresienstadt.

Młody Jan Saudek zaczął interesować się fotografią, kupił swój pierwszy aparat Baby Brownie firmy Kodak w 1950 roku. Odbył praktykę u fotografa, a następnie rozpoczął pracę w drukarni od 1952 do 1983 roku. Podczas swojej pracy w 1959 roku Saudek zyskał fotograficzne doświadczenie dzięki bardziej zaawansowanemu aparatowi 6×6 Flexaret. Po trzech latach Saudek wykonał słynne zdjęcie zatytułowane „Życie”. Był to obraz dorosłego mężczyzny kołyszącego dziecko na stojąco.

Oprócz tego zajmował się rysunkiem i malarstwem. W 1963 roku zainspirował się katalogiem wystawy Steichen’s „The Family of Man”, by zostać artystą fotografem. Sześć lat później w 1969 roku Saudek wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kurator Hugh Edwards z Art Institute of Chicago, motywował i zachęcał go do fotografii. Od 1963 roku, gdy po raz pierwszy wystawił swoje zdjęcia w Pradze, nieprzerwanie fotografuje. W 1972 roku pojawia się najbardziej charakterystyczny motyw jego twórczości – odrapana ściana piwnicy. Na jej tle komponuje akty, do których pozują mu przeważnie kobiety dalekie od współczesnych kanonów urody – dojrzałe, często otyłe, czasem nawet stare lub kalekie – jednak artysta potrafi nawet z brzydoty wydobyć jakieś magiczne piękno.

Początkowo doceniany bardziej na Zachodzie niż we własnym kraju, był często bojkotowany przez komunistyczne władze. Obecnie cieszy się ogromną popularnością (wystawy, albumy, wywiady) zarówno za granicą, jak też w Czechach. Kiedy wrócił do Pragi, praca w podziemnej piwnicy stała się dla niego kluczowa, a to dlatego, że nie mógł sobie pozwolić na ryzyko złapania przez tajną policję, jako że w swoich pracach poruszał temat korupcji politycznej, niewinności i wolności erotycznej. Dopiero w latach 70. tzw. Zachód stopniowo zaczął rozpoznawać go jako czołowego fotografa z Czechosłowacji.

Jego pierwsza książka ukazała się w 1983 roku. Saudek zaczął fotografować jako wolny strzelec, odkąd został zatrzymany przez czeskich komunistów do pracy w drukarni i nie pozwolono mu pracować jako artysta. Również w 1987 roku przez pewien czas policja zatrzymała negatywy jego fotografii. W końcu wszystkie bariery zostały usunięte i mógł pracować tak, jak chciał. Od 1977 roku zaczął wykorzystywać w swoich pracach barwniki i technikę ręcznego malowania. Najpopularniejszym dziełem Saudka jest ręcznie barwiony obraz światów snów zamieszkałych przez nagie postacie otoczone ścianami.

Tematy często spotykane w pracach Jana Saudka to: wspomnienia z dzieciństwa, ewolucja dziecka w dorosłego oraz dwuznaczność dotycząca mężczyzn i kobiet. Jego twórczość padła ofiarą prób cenzury na Zachodzie w latach 90-tych. Prace Saudka były wielokrotnie krytykowana i zakazane ze względu na kontrowersyjne i drażliwe tematy. Janowi Saudkowi poświęcono dwa filmy: Jan Saudek: Prague Printemps (1990), Jan Saudek: Bound by Passion (2008). Saudek mieszka i pracuje w Pradze.

wernisaż: 13 października 2022, godz. 19.00
czynne: od 10 października 2022 do 21 października 2022

Muzeum Biegasa
Al. Jerozolimskie 51
Warszawa